طراحی تاسیسات بیمارستان مبحث دوم_گروه مهندسین موفق
تأثیرات تهویه مطبوع در کنترل عفونت در بیمارستان
هر نوع نقصی در هر یک از اجزا تاسیسات تهویه مطبوع ممکن است منجر به عدم آسایش بیماران و کارکنان و گسترش میکروارگانیسم های هوابرد گردد. در جداول زیر خطرات بالقوه سیستم تهویه، عواقب و اقدامات اصلاحی ذکر شده است. خاموش شدن سیستم های تهویه مطبوع برای اهدافی به غیر از تعویض فیلتر، تعمیرات و بازسازی ممنوع می باشد. فقط در زمانی که از فضاها استفاده نمی گردد، جریان هوا می تواند کاهش یابد.
میکروارگانیسم ها در محل هایی که هوا، گرد و غبار و آب موجود است می توانند تکثیر یابند و سیستم های تهویه می تواند یکی از محیط های ایده آل برای رشد میکروب ها باشد. نگهداری صحیح سیستم های تهویه مطبوع و باعث تأمین کیفیت هوای مطلوب و کاهش شرایط مطلوب رشد و تکثیر پاتوژن ها در بیمارستان ها می گردد.
پایش عملکرد سیستم های تهویه عبارت است از:
1-تعیین اختلاف فشار 2 طرف فیلتر
2-بازرسی مداوم فیلترها
3-آزمایش های فیلترهای هپا با استفاده از دی اکتیل فتالات
4-استفاده از مانومتر برای مناطق با فشار مثبت و منفی و تطابق آن با استانداردها
5-استفاده از تجهیزات قابل حمل با دست و کالیبره شده که قابلیت خواندن اعداد را داشته باشد
روش هایی نیز برای مشاهده و اندازه گیری کیفی اختلاف فشار (به عنوان مثال جهت جریان) شامل تست لوله دود، قرار دادن نوار، توپ پینگ پنگ یا پارچه در مسیر جریان هوا نیز وجود دارند.
در مراکز بهداشتی و درمانی قدیمی تر ممکن است از عایق بر روی سطح خارجی کانال ها استفاده کرده باشند که می توانند آلاینده ها را محبوس نماید. مواد به کار رفته در این عایق ها ممکن است در طول زمان خرد شده و وارد سیستم های تهویه مطبوع گردد.
علاوه بر این خرابی سیستم هوای ورودی می تواند باعث افزایش فشار هوا بر سیستم فیلتراسیون گردیده و باعث ایجاد آئروسل هایی از قارچ های بیماری زا شود. محافظت از ورودی های هوا به خصوص جلوگیری از ورود فضولات پرندگان به تاسیسات تهویه به کاهش غلظت اسپورهای قارچی از هوای بیرون در بیمارستان کمک می نماید.
در صورت عدم نگهداری صحیح از تاسیسات تهویه مطبوع در بیمارستان، ممکن است عفونت های ناشی از گونه های آسپیرژیلوس، سودوموناس آئرژینوزا، استافیلوکوک آرئوس و گونه های اسینتوباکتر اتفاق افتد.
کاهش رطوبت اضافی در سیستم های تهویه مطبوع می تواند تکثیر و انتشار اسپورهای قارچی و باکتری های منتقله از آب در هوای داخل را کاهش دهد. در صورت وجود رطوبت در تاسیسات تهویه مطبوع، از توقف دوره ای سیستم تهویه اجتناب شود ، چون در زمان راه اندازی مجدد منجر به افزایش خطر عفونت های منتقله از هوا می گردد. مهندسی و نگهداری مناسب سیستم تهویه مطبوع برای پیشگیری از انتشار ارگانیسم های هوا برد بسیار الزامی است و کاری بسیار تخصصی و حساس میباشد.
بیمارستان باید دارای برنامه اقدام مناسب برای وضعیت اختلال در سیستم های تهویه مطبوع باشد.این طرح عملیاتی شامل برق اضطراری است که سیستم تهویه را در بخش های با خطر بالا (به عنوان مثال اتاق های عمل، اتاق های دارای فشار مثبت و منفی، بخش های مراقبت ویژه، بخش پیوند، سرطان) روشن نگه میدارد. برق اضطراری باید در کمتر از 10 ثانیه متصل گردد.
در صورتی که سیستم تهویه از سیستم خارج گردد، سبب راکد شدن هوای داخل گردیده بنابراین باید زمان کافی برای فراهم نمودن هوای تمیز و استقرار دوباره هوای تمیز و تعداد مناسب تعویض هوا در ساعت به سیستم تهویه مطبوع داده شود.
حتی فیلترهای هوا به علت فعال سازی مجدد سیستم می تواند باعث بیرون راندن مقدار قابل توجهی گرد و غبار در بیمارستان گردد، بنابراین در این مواقع تعویض فیلترها امری ضروری است.
تمیز کردن کانال هوا در بیمارستان باعث افزایش عملکرد سیستم می شود، اما در کنترل عفونت نقشی ندارد. تمیز کردن کانال ها نیاز به ابزار ویژه برای خارج کردن خاک ها و یک تمیز کننده با قدرت مکش بالا برای حذف خاک دارد.
در بعضی از موارد از مواد شیمیایی میکروب کش یا درزگیر برای سطوح داخلی کانال ها برای کاهش رشد قارچ ها و پیشگیری از انتشار مواد معلق استفاده می نمایند.
استفاده از گندزدا ها یا ضدعفونی کننده برای سطوح داخلی کانال ها مورد تایید سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا نمی باشد. که دلیل آن ها نیز عدم اختصاصی بودن این محصولات جهت کاربرد در تاسیسات تهویه می باشد.
ازطرفی طبق نظر سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا پتانسیل گندزدایی این محصولات در سیستم های تهویه بررسی و خطرات ایمنی استفاده از این محصولات نیز بررسی نشده است. بنابراین باید از محصولاتی دارای مجوز در سیستم های تهویه استفاده گردد. اگر چه تمیز کردن ناکافی کانال های خروجی در بخش های ایزوله به عنوان یکی از دلایل کاهش فشار منفی و کاهش در میزان تعویض هوا محسوب می شود. هیچ گونه اطلاعاتی که نشان دهد تمیزکردن کانال باعث بهبود کیفیت هوای داخل یا کاهش خطر عفونت می گردد وجود ندارد.
مطالعات نشان می دهد که غلظت ذرات معلق منتقله از هوا به علت کثیف بودن کانال هوا افزایش نمی یابد و همچنین پاک سازی باعث کاهش غلظت نمی گردد که احتمالاً دلیل آن چسبیدگی خاک به سطوح داخل کانال بوده و در نتیجه وارد فضای کانل نمی گردند.
