هنگامی که مهندس تاسیسات نقشه تکمیل شده تاسیسات ساختمان را که شامل داکت ها و بازشوهای تاسیسات است به مهندس معمار میدهد.مهندسین معمار معمولا آزرده خاطر میشوند چرا که این فضاها معمولا ظرافت های طراحی معماری آنها را خدشه دار میکند. وهمینطور زمانی که نقشه های معماری به دست مهندسین سازه داده میشود باخود میگویند که مگر میشود فضایی به این وسعت بدون ستون طراحی شود و سرپا بماند؟
شما می توانید این چرخه را بارها و بارها تکرار کنید اما خروجی معمولا همین گونه خواهد بود. این معضل از کجا ریشه می گیرد؟ چرا همیشه و بدون توجه به ابعاد پروژه های ساختمانی اعم از مسکونی یا اداری و تجاری بزرگ مقیاس، این داستان همواره تکرار می شود؟
برای حل این مشکل ابتدا باید به ریشه یابی علل بروز این اختلافات پرداخت و از جمله پاسخ این سوال را یافت که چرا میان مهندسین معماری و تاسیسات و غیره بینش مشترکی وجود ندارد. طبق مصوبه سیصد و شصت و پنجمین جلسه شورای عالی برنامه ریزی مورخ 77/08/22، از بین 140 واحد درسی که یک دانشجوی معماری باید در طول دوران تحصیل خود بگذراند، تنها 2 واحد درسی برای تاسیسات الکتریکی ( نور و صدا ) و 2 واحد برای تاسیسات مکانیکی ساختمان پیش بینی شده است. با این دروس محدود و غیر کارگاهی، دانشجو عملا با مباحث تاسیسات درگیر نخواهد شد. بدیهی است که با این تعداد واحد درسی که عموما نظری صرف می باشند، دیدگاهی که لازم است یک مهندس معمار به تاسیسات یک ساختمان داشته باشد هنوز هم ناقص و ناکامل است.
معماری به فعالیت طراحی یک معمار گفته میشود که هم طراحی در یک سطح بزرگ مانند طراحی شهری و چشماندازها و هم طراحی در سطوح کوچکتر مانند طراحی جزئیات و مبلمان را شامل میشود. معماری مجبور است اشکال، فضا و محیط را بهگونهای طراحی کند که کاربرد، تکنیک، محیط زیست و زیبایی را بازتاب کنند؛ و در همین حین، نیازمند ابتکار و ترکیب مواد با تکنولوژی و نور با سایه است. اغلب در برخورد با الزامات، باید مصمم باشد. البته معماری، جنبههای واقعی ساختمانها و سازهها را نیز در برمیگیرد؛ یعنی مواردی چون برنامهریزی، تخمین هزینه و مدیریت پروسه ساختوساز را نیز بر عهده دارد. اسناد تهیهشده توسط معمارها، یعنی نقشهها، پلانها و مشخصات فنی، معمولاً ساختار یا رفتار ساختمان یا هر نوع سیستمی که ساخته شده را تعریف میکنند.همچنین، کلمه معماری به معنای توصیف دیگر سیستمهای طراحی، بخصوص در حیطه فناوری اطلاعات میباشد.
تاسیسات در ساختمان عبارت از استفاده مطلوب از کلیه امکانات شرکت های تاسیساتی و مهندسین مکانیک، برق، عمران ومعماری جهت احداث سیستم های گرمایشی و سرمایشی، تهویه مطبوع ، گاز، آب، برق، تخلیه فاضلاب، علائم هشدار دهنده، تماس تلفنی، ارتباط بین داخل و خارج ساختمان و حمل و نقل بین طبقات با استاندارد و کیفیت مطلوب می باشد. شرکت های تاسیساتی توسط مهندسین و کارشناسان مجرب به محاسبه و اجرای دقیق تاسیسات ساختمان می پردازند بنابراین باعث ایجاد ایمنی، زیبایی ،استحکام و افزایش عمرمفید ساختمان می شوند.در ضمن، استفاده از لوله های آلومینیومی با لوله های پی وی سی که رسوب نمی گیرند، بکارگیری لوله های پلیمری جهت فاضلاب، لایه های پی وی سی جهت عبور سیم های برق با روکش استاندارد، دسترسی به داکت ها، پست ها، دریچه های بازدید، عایق بندی، جلوگیری از ترکیب فلزات با اکسیژن هوا، موانع جلوگیری از رخنه حشرات و کلیه تبادلات (حرارتی، نور، بو، صدا، گرد و غبار و رطوبت) بعنوان مقوله هایی پر اهمیت، اساسی و گسترده در ساختمان می باشند و نقش کلیدی در آن ایفا می کنند. بنابراین، دقت در اجرای صحیح تاسیسات و دانستن اهمیت آن و رعایت نکات دقیق باعث افزایش دوام ساختمان می گردد.