مدل سازی اطلاعات ساختمانی نه تنها به معنی استفاده از نرم افزار مدل سازی سه بعدی نیست بلکه به مفهوم اجرای روشی جدید برای تفکر بهتر است.اما شوربختانه، 90 درصد آموزش در مراکز تحقیقاتی و آموزشی BIM و رسانه ای آن، صرفا اختصاص به جلوه های بصری و سه بعدی و همچنین به جاذبه های اقتصادی و بازگشت سرمایه ی آن دارد. نکته ی قابل توجه در این است که اگر واقعا 90 درصد اجرای موفقیت آمیز BIMدر گروی نگرش و ماهیت فکری-تحلیلی-فرآیندی BIMباشد، پس در آن صورت به چه طریقی به این مهم میشود دست یافت؟
در باب سهم 90 درصدیBIM، با فرض صحت این ادعا، پس دلیل اتکای صرف بر محتوای تکنولوژیکی و فنیBIM در سمینار ها و کنفرانس ها و… در چیست؟ و چرا بیشتر حجم اطلاعات وبسایت ها، بلاگ ها و گروه ها به آموزش نرم افزار میپردازند؟ پس شاید نقص کار صرفا در نتیجه گیری اشتباه از پرسش هایی به ظاهر منطقی باشد. رمز آموزش صحیح BIM در گروی مهارت فرآیندی BIMو نه صرفا نرم افزاری است که میتواند منجر به نتایج شگفت انگیز در زمینه های زیبایی شناسی، فنی و اقتصادی باشد.
در مراکز فنی و آموزشی مرتبط با BIM، مباحثی مانند کار گروهی، تعامل بین اعضای تیم، فرهنگ مشارکتی حاکم بر تیم و… عموما نادیده گرفته شده و صرفا به آموزش تکنولوژیکی پرداخته میشود. عدم توجه به فرهنگ کاری و همچنین بررسی BIM به مثابه فرآیندی مهندسی و مدیریتی که البته در عین حال متکی به ابزار خود میباشد، باعث میشود تا تیم پروژه بر طبق نمودار زیر بر 10 درصد توان فنی خود تکیه کرده و 90 درصد مابقی را به که نحوه ی صحیح واکنش به عواملی است که اغلب محیطی میباشد، رفتار منفعلانه اتخاذ میکند.
