تهویه مطبوع ساختمان های تجمعی : ساختمان های تجمعی عموما وسیع و دارای سقف بلند هستند و گاهی اوقات تراکم افراد در آنها زیاد است. نسبت حرارت محسوس این ساختمان ها نسبتا کم است. به دلیل این که حجم فضا به ازای هر نفر در اینگونه ساختمان ها زیاد است (چون ارتفاع سقف زیاد است) تعداد دفعات تعویض هوا در آنها کمتر از سایر ساختمان ها خواهد بود.
ساختمان های تجمعی معمولا در هر هفته فقط چند ساعت استفاده می شوند و با استفاده از سیستم پیش سرمایش می توان ظرفیت تجهیزات مورد نیاز را کاهش داد. در سیستم پیش سرمایش، ساختمان های تجمعی را قبل از ورود افراد تا چند درجه پایین تر از درجه حرارت مطلوب برای داخل سرد می کنیم تا در هنگام حداکثر شدن بار ، مقداری از حرارت را جذب کند.
تامین هوای تازه در تهویه مطبوع ساختمان های تجمعی :
هوای تازه مورد نیاز افراددر ساختمان های تجمعی طبق استاندارد ۶۲ انجمن ASHRAE بین ۱۵ تا ۶۰ cfm به ازای هر نفر است. هنگامی که حضور افراد کوتاه مدت است می توان مقدار هوای تازه را کاهش داد. هوای تازه باید به حدی باشد که فشار نسبی داخل مثبت شود و از نفوذ هوای خارج از درها و پنجره ها و … جلوگیری شود. بازده فیلترهای هوای ساختمان های تجمعی باید ۳۰ تا ۳۵ درصد باشد. اگر در داخل سالن دخانیات استعمال می شود باید بازده فیلترهای هوا حداقل ۸۰ درصد باشد. هنگامی که غلظت دود و بو زیاد است امکان استفاده از فیلترهای شیمیایی و یونیزاسیون نیز باید مد نظر قرار گیرد.
لایه بندی هوا :
به دلیل اینکه ارتفاع سقف این ساختمان های تجمعی زیاد است، در بالای ناحیه حضور افراد لایه های حرارتی تشکیل خواهد شد و مقدار بار تجهیزات کاهش می یابد. حرارت حاصل از سیستم های روشنایی نیز به دلیل وجود همین لایه ها کاهش خواهند یافت به طوری که فقط حدود ۵۰ درصد انرژی لامپ های فلورسنت و ۳۵ درصد انرژی لامپ های رشته ای و بخار جیوه به صورت حرارت به ناحیه حضور افراد وارد می شود. همچنین فقط ۳۳ درصد اثرات تشعشعی خورشید بر روی بام و قسمت های فوقانی دیوارها به ناحیه حضور افراد تحمیل می شود. سود جستن از مزیت های لایه بندی حرارتی زمانی میسر است که هوا در ارتفاع کم وارد و خارج شود و با هوای قسمت بالای سالن مخلوط نگردد. در زمستان نیز به دلیل وجود لایه های حرارتی، مقدار بار گرمایش افزایش خواهد یافت.
توزیع هوا :
در فصل سرمایش معمولا هوای قسمت جایگاه های ساختمان های تجمعی از بالا تغذیه می شود و برگشت هوا می تواند از زیر صندلی ها و یا در ارتفاع پایین در اطراف جایگاه ها صورت پذیرد. هنگامی که دریچه های برگشت در زیر صندلی نصب می شوند، نباید سرعت هوا از ۲۷۵ fpm بیشتر باشد. گاهی اوقات در سالن های بزرگ لازم است نازل های فواره ای که طول وزش بیشتر از ۵۰ تا ۱۰۰ فوت دارند را بر روی دیوارها نصب کرد.
اگر فاصله بین دریچه های خروج هوا تا قسمت جایگاه بیش از ۳۰ فوت است احتمال تولید صدا وجود خواهد داشت. با نصب دریچه های برگشت در نقاط صحیح می توان گردش هوا را مناسب تر کرد و از سرعت هوا در خروج از دریچه ها کاست. در قسمت فوقانی باید مقداری هوا تخلیه شود تا علاوه بر جلوگیری از راکد ماندن لایه های هوای گرم و ایجاد شرایط غیر آسایش برای افراد هزینه سیستم تهویه مطبوع را نیز کاهش داد. اگر دریچه های سقفی درست انتخاب شده باشند، استفاده از دریچه هایی که فاصله آنها، از یکدیگر ۳۰ سانتی متر است نتایج رضایت بخشی خواهند داشت.
شرایط هوای داخل در تهویه مطبوع ساختمان های تجمعی :
درجه حرارت و رطوبت هوا باید طبق پیشنهادات انجمن ASHRAE در مورد شرایط آسایش باشد. علاوه بر آن موارد زیر نیز باید در نظر گرفته شود :
۱ . در استادیوم ها، میادین مسابقه و ورزشگاه ها چون معمولا افراد لباس رسمی نمی پوشند، در تابستان باید شرایط داخل در انتهای گرم منطقه آسایش و در فصل زمستان در انتهای سرد منطقه آسایش انتخاب شود.
۲ . در اماکن مذهبی، سالن های کنسرت و تئاترها که افراد معمولا لباس های گرم به تن دارند، درجه حرارت داخل را باید در ناحیه میانی منطقه آسایش انتخاب کرد.
۳ . در مراکز نمایش و محل برگزاری انجمن ها چون جمعیت بازدید کننده در حال راه رفتن هستند باید درجه حرارت داخل را در فصول زمستان و تابستان در پایین ترین محدوده های ناحیه آسایش انتخاب کرد.
۴ . در محل هایی که تراکم جمعیت زیاد است یا ضریب حرارت محسوس برابر یا بزرگتر از ۰٫۷۵ است ، کاهش درجه حرارت حباب خشک موجب کم شدن حرارت نهان افراد خواهد شد. بنابرین مقدار ظرفیت دوباره گرمکن ها و هزینه های بهره برداری کاهش می یابد.
۵ . در هنگام طراحی و بهره برداری سیستم ها باید محدودیت های وضع شده در مقررات صرفه جویی انرژی را در نظر گرفت.
سیستم های تهویه مطبوع ساختمان های تجمعی :
در ساختمان های تجمعی چون مقدار هوای تازه مورد نیاز زیاد است، غالبا از سیستم هوارسان منطقه ای با حجم متغیر استفاده می شود. اگر چه استفاده از سیستم های هوارسان چند منطقه ای، هوارسان دوکانالی یا هوارسان های مجهز به کویل دوباره گرمکن هزینه های بهره برداری کمتری دارند ولی معمولا برای هر فضا از یک هوارسان ( هواساز ) مستقل استفاده می شود.
برخی از موارد تهویه مطبوع ساختمان های تجمعی :
تهویه مطبوع آمفی تئاترها
تهویه مطبوع استادیوم ها
تهویه مطبوع مراکز نمایشی و انجمن ها
تهویه مطبوع استخرهای شنا
سیستم تهویه مطبوع مسجد و مراکز مذهبی
به عنوان مثال :
طراحی سیستم تهویه ساختمان های تجمعی _ آمفی تاترها
۱- در این ساختمان ها بار اصلی سرمایشی ناشی از حضور افرادو تغذیه هوای تازه است. تعداد افراد را می توان از تعداد صندلی ها و یا با تقریب حدود ۷٫۵ تا ۱۰ ft2به ازای هر نفر تخمین زد.
۲- هوای تازه مورد نیاز افراد برای این ساختمان ها طبق استاندارد ۶۲ انجمن ASHRAE بین ۱۵ تا ۶۰ CFM به ازای هر نفر است.
۳- بازده فیلترهای هوای ساختمان های تجمعی باید ۳۰% باشد.
۴- در فصل سرمایشی معمولا هوای قسمت جایگاه ها از بالا تغذیه می شودو برگشت هوا می تواند از زیر صندلی ها و یا ارتفاع پایین در اطراف جایگاه ها صورت پذیرد. اگر دریچه های برگشت در زیر صندلی نصب شوند نباید سرعت هوا از۲۷۵ FPM بیشتر باشد. استفاده از دریچه هایی که فاصله آن ها از یکدیگر ۳۰ Cm است نتایج رضایت بخشی خواهد داشت.
